7 G Ü N 7 Ö Y K Ü

Bir kez daha sade Türk kahvesi ve sade soda sipariş ettim. Vapurda, kafede, büfede... Mekânlar değişiyor ama siparişim aynı. O gün vapurda Ergin'e benzettiğim adamı gördüm rüyamda. Adam aslında Ergin'miş ama beni tanımazdan gelmiş. O yüzden Ergin diye seslenince şaşırmış gibi yapmış. Sıkıntıyla uyandım.  Neyse, bu güzel havada, bu güzel parkta, ne Ergin ne iş yeri... Hiç birisinin bu keyfi bozmasına izin vermeyeceksin Esra.  Unutma, kafana hiç bir şey takmayacaksın, tokadan başka.

Numaranı hiç kaydetmedim desem ayıp olurdu. Ayıp olacağına kayıp olsun. Koca adam telefonunu kaybetmiş diye düşünecek belki ama varsın düşünsün. Bu tarafa geliyormuş da birlikte çay içer miymişiz.  "Çay da içeriz, yemek de yeriz Elif Hanımcığım. Ne vakit gelirsiniz Kireçburnu taraflarına?" "Burada trafik pek yok ama nereden baksanız bir saati bulur gelmem. İşiniz falan varsa başka bir gün de ayarlayabiliriz." "Aşk olsun Elif Hanım. Hoş sohbetinizi özlemiştim. Emirgan Korusunda buluşalım mı? Hem buraya kadar çıkmamış olursunuz. Yürüyüş yapmaya o tarafa doğru geleyim diyordum zaten." "Tamam, çok iyi olur. Koruya gitmeyeli epey zaman olmuştu."