Ana içeriğe atla

Bank 3/7

"Anne, beni sallar mısın?"

"Kendin sallanmayı öğren artık Arda. Çok kolay bak hem daha da keyifli. Öne doğru giderken ayaklarını uzatacaksın, geriye doğru giderken toplayacaksın. Bir kaç tur sonrasında nasıl hızlandığına sen de şaşarsın."

"Ama sen sallayınca daha kolay oluyor"

Kendin sallansan da ben de şu bankta oturup iki dakika ayaklarımı uzatsam olmaz mı kuzucuk. Kocaman çocuk oldun hâlâ anne de anne. Müge doğru söylüyor. Çocuğun her dediğini yapmamak gerek. Bir iki mızıldanır sonra kendi işini kendi görmeyi öğrenir. 

"Haydi bak ben buradan izliyorum seni."

Yapacak galiba. 

"Yok bak, ileri giderken ayaklarını iyice uzatacaksın."

İleri giderken ayakları uzatmak gerek. İyice ilerleyebilmek için kolları da uzatmalı insan. Sadece salıncakta değil, hayatın her anında, ilerlemek için uzatmalı insan kollarını, ayaklarını. 

Sahil bizlere kalmış. Günün bu saati, ev hanımları, emekliler, işten kaçanlar, okuldan çıkanlar bir de bu iki orta yaşlı. Emekli desem fazla gençler, çalışan desem bu saatte ne işleri var. 

Neyse, onların da var bir paylaşamadıkları, sesleri buraya kadar geliyor, oysa iki bank ötedeler. 

Etiketler:

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

bu blogda ne bulacaksınız...

Blogda her pazar günü başlayacak ve yedi gün sürecek bir arkası yarın öykü dizisi yayınlanacak... Öykülere birbirine yakın yerlerde ya da konseptte çektiğim fotoğraflar eşlik edecek... Kimi birbiriyle ilişkili kimi bağımsız, ortak özellikleri birbirine yakın yerlerde yaşanmış olmaları. Her hafta PAZAR günü yeni seri... İlk öykü 31 Ağustos 2025 PAZAR günü başlıyor... Öyküler ve fotoğraflar aynı gün, oyku7.blogspot adresli Instagram sayfasında da yayınlanacak...
Yorum Gönder
Devamı

Vapurda 2/7

"Büyük beklentiler içerisine girmediğinizde, hayatın size verdikleriyle mutlu olmasını öğreniyor insan." "Çok edilgen bir yaklaşım değil mi ama Hocam?" "Hayatın karmaşıklığını çözmeye kalkışmak, planlar yapıp beklentiler içine girmek bana haddini aşmak gibi geliyor. Eğer söylediğimi edilgenlik olarak görüyorsan, yapacak bir şey yok. Yaşasın edilgenlik." "Lafa daldık vapuru kaçıracağız, haydi daha yürümemiz lazım iskeleye kadar." "Meydana karşı oturmayalı seneler oluyor. Bir sonrakine bineriz ya da vapur yerine motora binelim, hem daha yakın değil mi?" "Seçeneğim varsa vapur diyenlerdenim ben Hocam." "Peki Kemal, kırmayayım seni. Hesap bende ama." "Aman Hocam, onca sene sonra gelmişsiniz İstanbul'a. Hesabın lafı mı olur."  "Meydanın yeni düzenlemesi iyi olmuş. Eskiden keşmekeşti burası. Otobüsler, minibüsler, yürüyecek yol bulunmazdı." "Bence de iyi oldu böylesi. Trafik sıkışıyor, ama eski...
Yorum Gönder
Devamı

Dönüş 5/7

Geçinmenin böylesi zorlu olduğu zamanda bile adamdaki duyarlılık ayakta tutuyor ülkeyi demek ki. Gerçi böylesi insanların sayısı azalıyor. Yeni nesilde yok bu anlayış. Yaşlanıyorsun Ergin Hocam. Nedir bu yeni nesil düşmanlığı. Bak, etrafın cıvıl cıvıl genç dolu. Senelerdir onlarla iç içesin. Üniversitedeki öğrencilerin artık yarı yaşından küçük. Sen üniversitede okurken onlar doğmamıştı bile. Kemal'i aramayı unuttum. Bir hoşcakal demek lazım. O kadar ilgilendi çocuk. "Alo Kemal Hocam." "Ergin Hocam, merhaba. Ben de diyordum konferans bitti Ergin Hocam kayboldu diye. Rahatsız etmek istemediğim için aramamıştım. Özlemişsinizdir İstanbul'u." "Özlemişim doğru, arkadaş eş dost da beni özlemiş. Her günüm dolu geçti, sizinle de bir akşam oturmak kısmet olmadı." "Dönüşünüz yarındı değil mi Hocam. Bu akşam oturalım size de uyarsa?" "Bu akşam, bu akşamla başlayınca cümleye aklıma Zeki Müren geldi." "O zaman dolaşalım bütün meyhaneler...
Yorum Gönder
Devamı