"Manzaraya bakmak da mı paralı yoksa?"
Bak iyi ki buldum adamı. İçine oturmuş işte. Gülüyor bir yandan ama ettiği lafa bak.
"Abiciğim ben 200 liranı geri vereyim senin. İçim rahat etmedi. 10 çay parasına çay satamam."
"Allah aşkına ne geri vermesi. Takılıyorum manzaraya bakmak da mı paralı diye."
"Yok yok. Kim kaybetmiş de ben bulayım böyle eli bol müşteriyi. Sen al paranı."
"Kalbi temiz bir adamsın belli. Senin için rahatlamayacak anlaşılan geri almazsam ama işin doğrusu ben yarın ayrılıyorum İstanbul'dan. Bir daha ne zaman gelirim Türkiye'ye bilmiyorum. 200 lira 4 euro ediyor, ki onunla bir kahve bile zor içerim. Yani anlayacağın sen bana iyilik yaptın."
"Bir bit yeniği var diyordum ama bu aklıma gelmemişti. Neyse, ikna oldum. Hayırlı yolculuklar o zaman sana. Gene gel ama, İstanbul güzel yer."
"Kısmet diyelim. Kul plan yapar, felek gülermiş."
"Kaderden ötesi yok."
"Eyvallah."
Yorumlar
Yorum Gönder